Eski Öykü: “Gedikli Girdapları Kokusuz Plaklarla Besledim”

Merhaba,

2013 Ağustos‘undan bir öykü paylaşmak istedim. Marşandiz‘in 3. sayısında yayımlamıştım ilk. Çoğu şeyin daha basit olduğu günlerdi. Tekrar okuduğumda biraz heyecanlandım. Biraz da utandım.

“… Gök kaba kelimelerden oluşan bir âlem değildi ama ben kaba bir insan olmanın sınırlarını çok kötü çizmiştim sayın yargıç.

Çok kötü çizdiğim bu gerçeklik algısı içinde, saatlerce dolu bekledim nay bekledim. Bulutların arası ona izin verdiğinde ve aksi su birikintisini dilimlediğinde, kısrağımı dev peynirin ıslandığı noktaya çevirdim.”

Gedikli Girdapları Kokusuz Plaklarla Besledim‘e buradan ulaşabilirsiniz.

Marşandiz 9‘da görüşeceğimizi umuyorum.

Bir Yorum Yap